Onze Sport is zo ongelofelijk mooi en fascinerend. Zeker nu het landschap verandert in een bloeiend, levendig, sappig tafereel waar het oog nauwelijks genoeg van kan krijgen. Met onze vleugel gaan we naar uitkijkpunten die unieke perspectieven voor ons openen. Perspectieven die anders onbereikbaar zijn. We zijn zo gezegend.

Daartegenover staan ​​de verhalen die je bij je landingsbiertje hoort. Spannende gevechten in turbulentie, lang zoeken en de laatste reddende bel terwijl je al heel laag zit, huldigingen en ook teleurstellingen bij het bekijken van de dagelijkse kijkcijfers op de XC-servers. Pure actie. 

De nieuwe Top Gun lijkt in vergelijking daarmee op een kinderverjaardagsfeestje.

Ik krijg de indruk dat veel piloten niet voor zichzelf vliegen, maar voor anderen, of preciezer: voor de beleving in de ogen van andere piloten. En jonge, toekomstige piloten leren deze manier van kijken naar onze prachtige sport van de oudere. Natuurlijk: iedereen mag hier zijn eigen keuzen in maken, maar ik heb een andere focus voor mezelf: elke vlucht is een onbeschrijfelijke ervaring, een avontuur dat me in het moment trekt en me overspoelt met een golf van geluk. Na afloop geniet ik nog van het landingsbiertje en de gezelligheid, maar als de overdadige ervaringen worden bezongen, trek ik me terug.

Ik wens je dit weekend prachtige vliegmomenten,

Robert