Het seizoen zit er inmiddels alweer bijna op. Tijd om te evalueren en om vooruit te kijken. Na een paar maanden vlieg pauze vanwege een rugblessure ben ik sinds maart dit jaar weer volop gaan vliegen. Al snel was het vertrouwen weer terug en heb ik veel mooie momenten kunnen beleven. Een aantal avonturen heb ik hieronder beschreven.

—

XC-record vanaf lage startplek Helgisberg

Op 19 april waren de voorspellingen super, zoals de locals zeggen: een hammertag. Helaas had ik die morgen nog een afspraak met een van mijn klanten die ik niet kon afzeggen. Omdat ik erna zo snel mogelijk de lucht in wilde pakte ik mijn spullen en liep in 20 minuten naar de startplek Helgisberg.

Deze startplek ligt op bijna 1000 meter hoogte, zo’n 200 meter boven het dorp Frutigen. Als de dalwind ‘aan staat’ en het in de onderste lagen ook labiel is kun je hier thermo dynamisch omhoog soaren. Een hele speciale belevenis om zo laag te kunnen starten en daarna een lange vlucht te maken.

In 30 minuten was ik op 2.800 meter en vloog ik daarna de standaard xc-route richting Diablerets. Terug dezelfde route waarna ik nog verder vloog over de Thunersee richting Hohgant. Met een laatste thermiek bel boven de Sigriswiler Rothorn maakte ik een laatste glijvlucht terug naar Frutigen waar ik de gevlogen vlakke driehoek in zijn geheel kon sluiten.

Vlucht: https://www.xcontest.org/switzerland/de/fluge/details:annejan/19.4.2022/09:49

—

In 2 dagen van Zwitserland naar Frankrijk en weer terug

Eind april waren er opnieuw een paar mooie dagen voorspeld. De ene dag wat meer oostenwind en de andere dag wat meer westenwind. Samen met 2 vrienden planden we een route naar Frankrijk. Het idee was om dan daar te overnachten en de volgende dag met de westenwind in de rug terug te vliegen.

Rond kwart over tien startten we op Riederalp in Wallis en vlogen we het Rhône dal af richting Martigny. Deze route kende ik al van eerdere vlucht in maart dit jaar. De lange oversteek richting Frankrijk was voor mij nieuw en best spannend. Het dal bij Martigny staat bekend om de harde dalwind. Een dalwind van 40-50 km/h is hier heel normaal. Je wilt hier dus niet uitzakken. Met genoeg hoogte stook ik op 3000m over en kwam ik ruim boven de 2000m weer aan.

Eenmaal in Frankrijk vlogen we voorbij de Mt Blanc boven Chamonix, een fantastisch uitzicht op zo’n enorme sneeuwberg. De vlucht eindigde in de buurt van Albertville waar we met de vriendengroep een hotelletje hebben geboekt.

Toevallig was Jaap Smit ook in die regio aan het vliegen en reed hij ons de volgende dag een alp op waar we gezamenlijk nog verder omhoog liepen naar een geschikte startplek. Het eerste stuk terug tot Passy ging eigenlijk erg goed maar toen we bij de eerste ridge van Le Brevent bij Chamonix aankwamen merkten we dat de westenwind erg sterk was. Na wat proberen in de verwaaide thermiek aan de loefzijde van de berg vloog ik met een ruime boog het dal van Chamonix in. Daar lukte me het weer om hoogte te maken.

Echter toen ik de wind waarden via de Burnair Map app controleerde zag ik dat op de pas naar Zwitserland het meer dan 50 km/h waaide. Vanwege de beperkte landingsmogelijkheden bij de pas wilde ik de oversteek niet riskeren en besloot ik te landen in Chamonix waarna ik de reis per OV heb voortgezet. Al met al was het een heel mooi avontuur om samen met vrienden te beleven.

Vlucht heen: https://www.xcontest.org/switzerland/de/fluge/details:annejan/28.4.2022/08:16

Vlucht terug: https://www.xcontest.org/switzerland/de/fluge/details:annejan/29.4.2022/09:27

—

187 KM FAI vanaf de Niesen

De beste vlieg maanden voor lange vluchten zijn mei t/m juli. Op 18 mei vloog ik voor mijzelf een persoonlijk record. In bijna 11 uur vloog ik een FAI driehoek van ruim 187km.

Al in het eerste baantje van 8 uur omhoog naar de Niesen ontstond er een mooie wolkenstraat boven de Niesenkette. Meteen na aankomst op de top maakte ik me klaar en ben ik om 8:52u de lucht in gegaan, nog nooit zo vroeg gestart voor een XC-vlucht.

Vanwege de voorspelde hoge wolkenbasis en het verloop van de heenvlucht besloot ik het Wallis in te vliegen. Bij Visp wilde ik vervolgens oversteken richting het zuiden maar de wind waarden bij de Visperterminen gaven oostenwind aan wat betekent dat je daar aan de lijzijde thermiek moet gaan vinden. Dus al eerder omgedraaid en via de Lötschenpass weer naar Berner Oberland gevlogen.

Bij Interlaken had ik nog een ‘baustelle’ maar uiteindelijk lukte het me om het derde punt van de driehoek nog te zetten richting Hohgant. Daar was de bise goed te merken en was ik een tijdje zo laag dat ik al aan het zoeken was naar een geschikte landingsplek. Na wat geschraap vloog ik laag het Justistal in waar ik bij de Niederhorn de laatste bruikbare thermiek vond. De laatste glijvlucht over de Thunersee terug naar de Niesen was een heel gaaf moment. 

Vlucht: https://www.xcontest.org/switzerland/de/fluge/details:annejan/18.5.2022/06:52

—

X-Swiss met de X-Alps Academy

Samen met een groep piloten van de X-Alps Academy vlogen en liepen we begin augustus vanaf het meest zuidelijke puntje van Zwitserland naar het meest noordelijke. Een avontuur van 4 dagen onder leiding van Chrigel Maurer en Stefan Zaugg.

De omstandigheden waren perfect om een hike & fly wedstrijd na te bootsen. Elke dag opnieuw moet je het doen met de condities die er op die plek zijn en daar het maximale uit zien te halen. 

We begonnen de eerste dag in Tessin en eindigden na 80km vliegen bij de San Bernardinopas in Graubünden. De tweede dag vloog het grootste gedeelte van de groep tot aan de Walensee in kanton Glarus. De piloten die eerder uitzakten zijn met het OV verder gereisd of probeerden nog een vlucht om weer bij de groep aan te sluiten. De derde dag vlogen we het vlakke land in. Met een basis van ruim 3000 meter was het frustrerend om in de regio Zürich telkens verder af te moeten spiralen vanwege de verschillende luchtruimen. Met de steeds sterker wordende westenwind en de lage werkhoogte zijn we uiteindelijk in de buurt van Frauenfeld geland waarna we de vierde dag te voet, en sommigen vanwege blessures met vervoer, verder zijn gegaan naar het meest noordelijke puntje. 

Het vliegen in een grotere groep geeft veel voordelen. Je hebt meer vertrouwen in onbekend gebied en ziet sneller wat een betere of minder goede lijn is om te vliegen. 

In het laatste nummer (nummer 3, oktober 2022) van het tijdschrift Lift vind je een uitgebreid verslag van dit project.

—

Na al deze avonturen werd het ook weer tijd om de vleugel te laten testen. Na de laatste check eind vorig jaar heb ik er al weer ruim 250 uur mee gevlogen. Op weg naar een wedstrijd in Italië ging ik langs bij het testcentrum waar Air Time alle vleugels laat testen. Leuk om eens van dichtbij te zien hoe het testen in zijn werk gaat. Van dit proces heb ik een korte video gemaakt: 

In de herfst en winter verblijf ik weer in Nederland en maak ik weer plannen voor volgend jaar. De combinatie van Hike & Fly met XC blijf ik het leukste vinden en dat zal daarom ook in 2023 een belangrijk onderdeel van het vliegen voor mij blijven.