Als peuter was ik met mijn ouders in de Vogezen. Daar zag ik deltapiloten van Le Treh afvliegen. Zo klein als ik was, intrigeerde dit me enorm. Het is me dan ook altijd bijgebleven. Toen ik 12 was, zag ik bij Chamonix voor het eerst een paraglider vliegen. Dat leek mij dan ook wel wat. Mijn ouders wilden namelijk dat ik aan sport ging doen. Zij hadden meer een teamsport voor ogen, maar ik dacht alleen maar aan paragliding. Drie jaar lang vroeg ik voor mijn verjaardag en zelfs bij Sinterklaas om een paraglider. Toen ik na die drie jaar nog steeds geen paraglider had gekregen, ging ik zelf op pad. Ik wist dat op een buitensportbeurs in Den Haag ook paraglidingscholen zouden staan. Daar moest ik heen!

Twee weken later hing ik in de lucht. Wat gaaf! Ieder weekend dat het weer goed was, was ik op het lierveld te vinden. Een ritje van Norg naar de achterhoek was met openbaar vervoer ruim drie uur per rit. En soms deed ik dat wel twee keer per weekend.  Al gauw kwam het vliegen in Frankrijk ook ter sprake. Daar moest ik natuurlijk ook heen. In hetzelfde voorjaar hing ik in Frankrijk in de lucht…en dat was nog vele malen gaver dan het lieren in Nederland.

Al gauw werd ik hulpinstructeur en in 1999 werd ik op mijn 20^e instructeur. Naast mijn studie bouwkunde en leraar bouwkunde was ik veel aan het vliegen en lesgeven. Op school hadden ze er wel moeite mee dat ik zo veel en zo vaak weg was. Maar mijn cijfers waren goed en ik heb mijn diploma’s behaald.

Nadat ik jarenlang iedere zomer lesgaf, wilde ik zelf ook de wijde wereld in. In 2002 ben ik bij de vliegschool gestopt en in 2003 voor 7 weken naar Peru gegaan. Zeven weken rondtrekken en vliegen, wat een avontuur! Daar heb ik ook mijn persoonlijk hoogterecord behaald van 5800 meter boven zeeniveau. Inmiddels heb ik in veel verschillende landen gevlogen. Dichtbij zoals, België, Luxemburg, Duitsland, Oostenrijk, Slovenië, Italie, Frankrijk, Zwitserland en Spanje, maar ook verder weg als Peru, Marokko, Mexico, Nepal, Costa Rica, Griekenland, Turkije. Persoonlijk vind ik de Alpen met al haar keuzes en mogelijkheden toch wel één van de beste regio’s om te vliegen.

In 2004 heb ik aan het NK in Slovenië meegedaan en in 2007 aan de Chabre Open, maar wedstrijdvliegen bleek niet echt mijn ding. Het gaf me teveel verplichtingen; het vrije gevoel van vliegen ontbrak voor mij. Wedstrijdvliegen is echter wel een uitdaging en je kunt er erg veel van leren. Ik leer dat liever op een andere manier. In 2007 vloog ik bijvoorbeeld als eerste Nederlander een FAI (gelijkbenige) driehoek van boven de 100 kilometer.

In 2004 had ik ook mijn studie lerarenopleiding bouwkunde afgerond. Via het NK heb ik toen Joop leren kennen. Hij was samen met Ronald van Veen eigenaar van Air Time. Ronald zou gaan stoppen en ik kon die plaats opvullen. Sinds 1 oktober 2004 ben ik met veel plezier mede-eigenaar van Air Time. In 2006 is Barry daarbij gekomen en in 2008 is Joop gestopt.  Samen met Barry en ons instructieteam heb ik Air Time verder uitgebouwd. Tot eind 2019 heb ik met veel plezier met Barry samengewerkt. Barry wilde zijn tijd voor privé en werk anders indelen en is gestopt als mede-eigenaar van Air Time. Sinds 1 januari ben ik volledig eigenaar van Air Time en wil dat nog lang blijven doen.

Als kleine man van 12 was ik stinkend jaloers op mijn vader, die dat jaar ging paragliden. Helaas voor hem, maar een geluk voor mij, want het jaar erna mocht ik met mijn vader mee gaan paragliden.

Eenmaal een beginnerscursus achter de rug, kende ik al snel alle literatuur die er was te vinden over het schermvliegen. Ik kende alle sites en kon de meeste video’s wel dromen.

Sinds 1998 heb ik ondertussen genoeg vlieguren gemaakt, om te kunnen zeggen dat ik echt verslaafd ben aan deze sport. De vrijheid om je te bewegen in deze driedimensionale wereld blijf ik elke keer heel bijzonder vinden.

Tijdens mijn studie had ik helaas minder geld om te vliegen en kwam het vliegen daadoor op een laag vuurtje te staan. In mijn laatste twee jaar op de Academie Lichamelijke Opvoeding wist ik het voor elkaar te krijgen dat ik 2 dagen per week stage kon lopen. Dit deed ik bij een paraglidingsschool in de achterhoek die veel lierde. In deze 2 jaren heb ik heel veel lesgeven, maar zelf ook heerlijk kunnen vliegen. Een stage met paragliden en er nog studie punten voor krijgen ook…

Ik kon me haast niks beter wensen op dat moment.

Begin 2006 begon mijn behoefde om meer te vliegen in de bergen toe te nemen. Ik wilde langer, verder vliegen en meer leren als dat ik al wist.

Mijn liefde voor de sport geeft mij elke keer weer een goed gevoel en dat gevoel wil ik graag met iedereen delen.

“Zonder lucht geen leven”, dat was de eindzin van het lied dat vrienden zongen op onze bruiloft …. En dat is nog steeds zo!

In 1980 leerde ik deltavliegen en was vanaf dat moment ‘hooked’ aan het vrije vliegen. Van 1984 tot 2002 stond bijna iedere vakantie in het teken van deltavliegwedstrijden, zowel nationaal als internationaal. Eind jaren tachtig zag je steeds vaker paragliders in de Alpen, en in 1994 heb ik in Hongkong een Engelse conversiecursus gevolgd om het Paragliden onder de knie te krijgen. Vanaf dat moment reisde mijn pent met me mee naar iedere plaats waar het mogelijk was om te vliegen. Paragliden geeft een waanzinnig gevoel van vrijheid; het enorme transportgemak (zeker in vergelijking met een Delta), het onwaarschijnlijk lekkere gevoel dat je hebt bij een mooie (overland)vlucht, (alle muizenissen blijven op de grond :-), en daarna het nagenieten, om nog maar niet te spreken van de mooie plekken die je ziet, zeker als je een ‘Hike and Fly’ tocht maakt.

Na 40 jaar heb ik mijn beroepsvliegerspet aan de wilgen gehangen, en ga ik zo vaak ik kan mee met Air Time om als hulpinstructeur te helpen cursisten veilig de lucht in te krijgen (en weer op de grond).

Tot in de lucht!

Aart

Mijn interesse in de vliegsport is begonnen op een vakantiebeurs in 1999. Er was daar een vliegschool aanwezig, en aan hun stand hing zo’n prachtig vliegscherm. Meteen wist ik; daar wil ik wel eens onder hangen! Snel regelde ik een introductie-weekend parapent in Wintersberg, Duitsland. Ondanks dat ik toen bijna niet gevlogen had was mijn interesse wel gewekt. Ik heb daarna diverse cursussen in Zuid-Frankrijk gedaan waar ik heerlijk heb gevlogen. Na een aantal jaar ben ik overgestapt op een andere vliegschool, Airtime, om andere vliegstekken te ontdekken en om eens wat nieuws te proberen. Daar heb ik ook mijn Berg 2 brevet gehaald. Ik vlieg nog steeds met veel plezier bij Airtime. Vooral van het vliegen in Greifenburg, van de Emberger Alm kan ik geen genoeg krijgen. De omgeving is prachtig, het is op de camping altijd gezellig en wat het belangrijkste is; het weer is bijna altijd vliegbaar. Vorig seizoen ben ik begonnen als hulp-instructeur en ik vind het erg leuk om mensen te begeleiden bij hun eerste vliegervaringen!

Ik dacht altijd dat klimmen de leukste sport was. Leontien, die ik ken via het klimmen, probeerde mij over te halen om te gaan vliegen, omdat dat volgens haar de mooiste sport is. Na een tijdje spelen met een scherm op een veldje ben ik toch gezwicht om een keer een cursus te volgen. En ja hoor, ik was inderdaad gelijk verkocht. Pas nu kan ik zeggen dat het de mooiste combi van sporten is…

Ik ben hoe dan ook verslaafd aan de bergen. Als ik een seizoen niet in de bergen ben geweest dan jeukt dat toch. Het geeft mij een grote voldoening om me op eigen kracht te kunnen bewegen in de bergen. Vliegen geeft me een enorm gevoel van vrijheid. Het blijft toch vet dat je zonder herrie van een motor kunt vliegen als een vogel. Inmiddels heb ik veel vluchten gemaakt en sinds 2009 ben ik hulpinstructeur bij Airtime. Ik vind het fijn om samen met anderen te vliegen, zodat je na afloop nog gezellig na kan kletsen over je belevenissen.

In mijn eigen onderneming Zapatos-climbing repareer en verkoop ik klimschoenen en sinds kort heb ik ook een glas in lood bedrijf.
Daarnaast werk ik als kliminstructeur en als kok-chauffeur bij een reisorganisatie.

De eerste keer airborne, dan landen… yes…dat onvergetelijke moment!

Vliegen dat is het doel van elke (aspirant) paragliding piloot. Dat begint op een oefenhelling en dan de eerste echte luchtdoop. Voor mij was dat voor het eerst in het jaar 2000, op een berg te Mieussy, Frankrijk. Een luchtdoop  met 1000 meter hoogteverschil, dat was kicken! Na 15 jaar omzwervingen bij verschillende Nederlandse paraglidingclubs en daarbij vrijvliegen in alle Alpenlanden, Turkije, Spanje en de USA, uiteindelijk “geland” bij Airtime. Mij viel direct op hoe betrokken de Airtime instructeurs waren om het beste uit de cursusdeelnemers te halen. Elke aspirant piloot op zijn eigen niveau en snelheid van leren, maar met plezier en gezelligheid. Veiligheid stond (en staat) daarbij op de eerste plaats!

Als vrije vlieger was ik gewend solo te vliegen en hoefde ik niet zo nodig elk glijvluchtje te doen, dus als assistent van de hulpinstructeurs wat helpen bij het wegstarten van de aspirant piloten.  Tips en tops geven en op een gegeven moment samen cirkelend in stijgwind langs de helling of lichte thermiek. Na de landing  gesprekken,… wat een airtime! Tja, dan gaat vanzelf het balletje rollen: “is hulp-instructeur iets voor mij?”

Wat je van mij kunt verwachten is jou de kick te laten beleven van je eerste veilige vlucht. Of ik ga je als (jong-)gevorderde piloot inspireren en stimuleren om op een veilige manier het beste uit jezelf te halen. Maar, ik ga je ook wijzen op de beperkingen bij het vliegen en wat je niet moet willen. In verschillende omstandigheden de juiste beslissing leren nemen. Dit alles ingegeven door de leermethode van Airtime, veiligheid en jarenlange ervaring in opleiding, training, coaching, groepsdynamica en natuurlijk paragliding. Meermaals airborne, onvergetelijke momenten samen beleven!

Paragliding is een van de mooiste sporten die er is; je vliegt door de lucht, hoog boven de wereld, alles is stil, alleen de wind ruist wat langs je heen en het zonnetje schijnt (meestal). De lucht, jij, je scherm, de natuur… “ what more do you need” . Ik ben er lang geleden al mee begonnen, inmiddels vliegen mijn vrouw en kinderen met me mee en delen we deze passie gezamenlijk.

Graag breng ik anderen in aanraking met deze geweldige activiteit, die naast het vliegen zelf, natuurlijk nog een flink aantal andere vakantie-aspecten in zich heeft (ander land\cultuur, geen dagelijkse sores, andere omgeving en andere mensen) . Ik vind het leuk een ieder te helpen de eerste of meer aspecten van het vliegen te ontdekken, daarnaast ben ik geïnteresseerd in de motivatie van mensen om juist voor paragliding te kiezen; wat zoek je en waarom. Mogelijk kom ik jou daarin dus tegen, hoog op een berg, met uitzicht op een mooi dal, waar je dan start en een mooie vlucht maakt. ’s Avonds, met een biertje erbij, hoor ik dan graag wat je er van vond. Tot ziens in de bergen…..

In 1996 kreeg ik van m’n vader een tandemvlucht aangeboden. Als snel had hij door dat hij een grote fout had gemaakt, ik was direct verslaafd aan het vliegvirus. Ik ben begonnen in Nederland aan de lier, Air Time verzorgde in die tijd deze cursus.

Nu ruim 15 jaar later ben ik nog steeds een vlieger in hart en nieren!

Geplaatst op: 29 november 2013 14:09

Toen Joris van den Beld in 2012 vroeg of ik een keer mee ging naar de bergen om een cursus paragliden te volgen bij Air Time was ik meteen om. Ik moest alleen het thuisfront nog even zo ver krijgen dat ik mocht gaan paragliden. Dat kostte wat moeite, maar toen dat eenmaal gelukt was stond niks meer in de weg om te leren vliegen.

Na de eerste week paragliden was ik meteen verkocht en wist ik zeker dat ik dit vaker wilde doen. Het gevoel van vrijheid wanneer je weg vliegt van en geniet van het uitzicht is onbeschrijfelijk. Het jaar daarna maakte ik een tandem vlucht met Barry waarbij we een overland vlucht maakte in Andelsbuch. Toen wist ik het zeker, dit wil ik ook zelf kunnen! En dat is gelukt. Inmiddels kan ik jaarlijks wekenlang genieten van het vliegen; zowel van het zelf vliegen als van anderen leren vliegen. En alles daaromheen. Niks is mooier dan dit unieke gevoel met anderen te kunnen delen. 

Sinds 2019 neem ik vooral de administratieve en organisatorische taken voor mijn rekening waardoor ik de mogelijkheid heb gekregen om van mijn passie en hobby mijn werk te maken.  

Ik kan niet wachten om je kennis te laten maken met het paragliden of je tegen te komen in de lucht en samen te genieten van het unieke gevoel.

Ongeveer tien jaar geleden was ik met mijn klas, groep 8, op kamp in Wijk aan Zee. De leerlingen keken hun ogen uit naar iemand die de hele tijd langs het duin vloog. Toen hoorde ik ineens: ‘He Erik!’ vanuit de lucht; Barry.
Lang verhaal heel kort: Sindsdien vlieg ik zelf ook met heel veel plezier.
Vliegen is iedere keer een feest, mensen enthousiast maken voor vliegen is minstens net zo feestelijk.
Differentiatie is een sterk punt binnen Air Time: Iedereen wordt aangesproken op zijn/haar eigen niveau. Met als gemeenschappelijk doel: Genieten van het parapenten!